ยิวก็ยังคงสู้รบกับศาสนาคริสต์ โดยพวกเขาพยายามฉกฉวยโอกาสทุกๆโอกาสที่มีเพื่อสังหาร และวางแผนก่อการร้ายต่อต้านชาวคริสต์ และขณะที่ชาวยิวอยู่ในช่วงเวลาที่พวกเขาอ่อนแอ ไร้ความสามารถที่จะทำลายชาวคริสต์ พวกเขาได้หันไปใช้สงครามวรรณกรรมโจมตีชาวคริสต์ และยังได้กล่าวสามหาวต่อท่านนบีอีซา อะลัยฮิสลาม และมารดาของท่านนบีอีซาของท่านนบี
หลังจากนั้นการจู่โจมของโรมันต่อชาวยิวก็ได้เกิดขึ้น อัลลอฮฺ ศุบฮานะฮูว่าตะอาลา ทรงกำหนดบทลงโทษต่อพวกเขา โดยการที่พวกเขาต้องเผอิญกับผู้ที่ไร้ความปรานี กระนั้นเองพวกเขาถูกฉีกจนขาดริ่ว กลายเป็นคนเร่ร่อน ไม่มีที่อยู่อาศัย สังคมเดิมที่เคยอาศัยอยู่ก็ได้ทอดทิ้ง ไร้แผ่นดินนับตั้งแต่นั้นมา
คาบสมุทรอาหรับก็เป็นพื้นที่หนึ่งที่อัลลอฮฺ ศุบฮานะฮูว่าตะอาลา ได้โยนพวกเขาทิ้งไว้ในสภาพชนกลุ่มน้อยอย่างกระจัดกระจาย และในกลุ่มหนึ่งที่แยกกระจายมานั่นได้มุ่งหน้าสู่นครมะดีนะฮฺ เป็นที่พำนัก
ยิวกับการแต่งตั้งศาสดามุฮัมมัด
ชาวยิวในนครมะดีนะฮฺได้รอคอยท่านศาสนทูตดังที่คัมภีร์เตารอตได้กล่าวแก่พวกเขาไว้แล้ว นอกจากนั้นในคัมภีร์ยังระบุถึงลักษณะ สถานที่ที่ปรากฏของศาสดา และสถานที่ในการแต่งตั้งเป็นศาสนทูตนั้นก็คือ คาบสมุทรอาหรับ โดยพวกเขายังคงยึดมั่นในความเชื่อและหลงผิดว่า แท้จริงศาสนทูตองค์นี้จะถูกส่งมาเพื่อชาวยิวโดยเฉพาะ และจะนำมาพวกเขารวมตัวกันอีกครั้งพร้อมกับการกลับมาของกษัตริย์ดาวูด เพราะอัลลอฮฺคือพระเจ้าของพวกเขาเท่านั้น และโองการของพระองค์นั้นถูกส่งมาให้พวกเขาโดยเฉพาะ
แต่ครั้นเมื่อศาสนทูตของอัลลอฮฺมาจากชนชาวอรับ (ลูกหลานของท่านนบีอีสมาอีล อะลัยฮิสลาม) เพื่อประกาศเชิญชวนแก่มนุษยชาติทั้งมวล โดยเริ่มจากกลุ่มชนของเขา พวกชาวยิวก็ได้ผินหลังให้ท่านนบีมุฮัมมัด และเริ่มใช้อุบาย เล่ห์เหลี่ยมต่อการประกาศอิสลามของท่านศาสดา
พวกเขาทำสงครามต่อต้านนบีอย่างลับๆ ซึ่งพวกเขาได้ทำให้พวกมุชริกีนหลงเชื่อพวกเขา และสอนคำพูดอันน่าเกลียดต่อพวกเขาในการปฏิบัติต่อท่านนบี ซึ่งเหล่ามุชริกีนชาวมักกะห์ได้หลงเชื่อชาวยิวในฐานะที่พวกเขาเป็นชาวคัมภีร์เช่นเดียวกัน..!
ชาวยิวจะกล่าวแก่มุชริกีน เมื่อพวกเขาถูกถามว่า "เราดีกว่า หรือมุฮัมมัด ดีกว่า?" ชาวยิวก็จะพลันตอบว่า "หามิได้ พวกท่านย่อมดีกว่าเขา..!"
และคำยืนยันนี้ คือการปฏิเสธของชาวยิวอย่างชัดเจนต่อบทบัญญัติในคัมภีร์ของพวกเขาเอง และพวกเขาได้ปฏิเสธอิสลาม ทั้งๆที่รู้ว่ามันคือสัจธรรม ดั่งที่พระองค์อัลลอฮฺ ศุบฮานะฮูว่าตะอาลา ทรงกล่าวไว้ในอัลกุรอานความว่า
"แล้วตอนนี้พวกเขาปฏิบัติต่อคัมภีร์จากอัลลอฮ์ที่ได้มายังพวกเขาอย่างไร ถึงแม้ว่ามันจะยืนยันคัมภีร์ที่พวกเขามีอยู่แล้ว ถึงแม้ก่อนที่มันจะมา พวกเขาเคยวิงวอนขอชัยชนะต่อบรรดาผู้ปฏิเสธ แต่ถึงกระนั้น พวกเขาก็ยังปฏิเสธมันถึงแม้ว่าพวกเขารู้ ดังนั้น การสาปแช่งจากอัลลอฮ์จึงมีแก่พวกปฏิเสธ"
(อัลบะก่อเราะฮฺ : 89)