มนุษยชาติรวมทั้งสรรพสัตว์ ทั้งหลายรวมทั้งหมู่ญิน(อรูป)ที่ถือกำเนิด มาบนโลกใบนี้ ล้วนแล้วแต่ได้รับความเมตตา จากพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ คนแรกคือ อาดัม และต่อมาก็สร้างคู่ครองของอาดัม คือพระนางฮาวา ต่อมาได้สืบทอดเผ่าพันธุ์มนุษย์ หลายชนเผ่าขยายไปตามผืนแผ่นดิน ขณะเดียวกันพระองค์ทรงสอนมนุษย์และ ญิน รวมทั้งสรรพสัตว์ทั้งหลายด้วยการดล(ในจิตใต้สำนึก) ให้รู้จัดผิดชอบชั่วดี ในเผ่าพันธุ์มนุษย์และ ญินพระองค์ทรงให้มีซึ่งผู้ที่นำทางมนุษย์สู่หนทางที่เที่ยงตรงและถูกต้อง แต่ด้วยมนุษย์และ ญินนั้นได้ถูกกำหนดสภาวะให้มีความคิดเป็นอิสระและเสรี โดยเฉพาะอย่างยิ่งนั้นพระองค์ทรงกำหนดสภาวะใต้สำนึก(สันดาน) ในหัวใจของมนุษย์ให้มี สามสำนึก คือสำนึกใฝ่ดี สำนึกใฝ่ต่ำ(เลว)และสำนึกกึ่งดีกึ่งเลว ในขณะที่บรรดาสรรพสัตว์ทั้งหลาย นั้นพระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดสภาวะลงบนมันทั้งหลายให้รู้จักการดำรงเผ่าพันธุ์ ด้วยสำนึกที่ดีโดยตัวมันเอง เราจะเห็นได้จากการที่สรรพสัตว์ทั้งหลายรู้จัก การอยู่ร่วมกัน ไม่เบียดเบียนกัน ล่าเพื่อประทังชีวิต ให้กำเนิดและเลี้ยงดูแลเผ่าพันธุ์ของมันอย่างสุดความสามารถ แต่มนุษย์ต่างหากเล่าที่มักเป็นผู้เบียดเบียน ไม่เคารพกฎเกณฑ์ และมักจะเป็นผู้ละเมิด และแสวงหาอำนาจเพื่อตั้งตนเองขึ้นเป็นเจ้าชีวิตของมนุษย์ด้วยกันเอง ทั้งที่มนุษย์สืบสายเลือดมาจากบรรพบุรุษเดียวกัน (พี่น้องกัน)
แต่หากพฤติกรรมที่ตั้งตนเป็นเจ้าชีวิตผู้อื่น ดำรงไว้ซึ่งความ บริสุทธิ์ยุติธรรม ให้เกียรติและแบ่งปัน ซึ่งกันและกัน เคารพศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ด้วยกัน นำพามนุษย์สู่หนทางที่ดีและอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข(อิสลาม)ของเผ่าพันธุ์ สังคมโลกคงอยู่อย่างสงบตั้งแต่สมัยมนุษย์คนแรกจนปัจจุบัน โลกนี้คงมีแต่คำว่า สันติสุข(อิสลาม)
ในการที่พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ คนแรกนั้นพระองค์ทรงใช้ให้เหล่าบรรดาเทวดา(มาลาอิกะฮ์)ก้มลงกราบต่ออาดัม แต่ถูกคัดค้านจาก เทวดา ตนหนึ่งชื่อว่า อิบลีส โดยคัดค้านด้วยการดื้อดึงและในที่สุดมันก็ถูกพระเจ้าลงโทษแต่มันก็ขอต่อพระผู้เป็นเจ้าว่า ขอให้ลงโทษมันในวันวาระสุดท้ายของโลกเถิด มันสาบานต่อพระผู้เป็นเจ้าว่า มันจะแขวนบังเหียน บนศีรษะ มนุษย์ (ลูกหลานของอาดัม)ทุกคนให้ทำชั่ว เพื่อจะพิสูจน์ว่าตัวมันนั้นกล่าวและประพฤติตนถูกต้องแล้ว*
*นอกจากมันไม่ยอมกราบแล้วมันกล่าวต่อพระเจ้าว่า มนุษย์คือผู้ที่จะก่อการเสียหายบนหน้าแผ่นดิน-มนุษย์นั้นถูกสร้างจากสิ่งที่ต่ำต้อย (ดิน) มันถูกสร้างจากสิ่งที่สูงส่งกว่า เมื่อครั้งที่พระเจ้าทรงตรัสต่อบรรดาเทวดาว่าจะสร้างมนุษย์ เพื่อปกครองแผ่นดิน
พระเจ้าจึงอนุมัติตามที่มันขอ อิบลีสจึงถูก ปลดจากเทวดาและถูกสาปแช่งส่งมายังโลกมนุษย์ใน ฐานะ ซาตาน(ใซฏอน) ในขณะที่พระเจ้าก็ได้ส่งทูต สวรรค์ 2 ตน (มูกัรนากิร) ลงมายังโลกมนุษย์ในฐานะอารักษ์ ผู้คุมเฝ้าลูกหลานของอาดัม(มนุษย์)ที่พระองค์ทรงประสงค์จะปกป้อง
เริ่มแรก อิบลีส ก็เริ่มล่อลวงอาดัมให้ละเมิดคำสั่งของพระเจ้า ในเรื่องของการห้ามมิให้กินผลไม้(แอปเปิ้ล)โดยทำตอนที่อาดัมเผลอ และแล้วมันก็ทำสำเร็จทำให้อาดัมถูกลงโทษด้วยการขับออกจากสวน อิบลีสได้ใจจึงได้รวบรวมเอาหมู่ญินจำนวนหนึ่งมาเป็นบริวาร และจากนั้นมาเมื่ออาดัมขยายลูกหลาน กลายเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์กระจายไปทั่วแผ่นดิน ขณะที่ซาตานก็ได้ขยายบริวาร ลูกหลานของหมู่ญิน ตามคอยล่อหลอก กระซิบกระซาบในหัวอกของมนุษย์ชาติให้ทำตรงข้ามกับคำสอนของพระเจ้า(เคลือบกรงจักรด้วยลายดอกบัว)ตลอดมา
มีต่อ....คอยติดตาม เขียนเมื่อว่าง